Stervensbegeleiding
Taboe
De dood is een groot taboe onderwerp. Een waarheid die we allemaal kennen, maar waarover we hebben afgesproken dat we het er niet over hebben. We proberen de dood op afstand te houden. We projecteren onze ergste angsten erop, maken er grappen over, lopen er met een groter boog omheen of spreken er helemaal niet over. We kunnen er hard voor weglopen, maar we ontkomen er niet aan.
Leven en dood
Voor mij is de dood een natuurlijk onderdeel van het leven. Het leven en de dood zijn onafscheidelijk. We kunnen niet waarlijk leven zonder ons constant bewust te zijn van de dood. De dood wacht niet op ons aan het eind van een lange weg. De dood is altijd bij ons, in de kern van elk moment dat voorbijgaat. En we kunnen het feit dat we gaan sterven onder ogen zien en proberen het lijden dat ermee gepaard gaat zo gering mogelijk te maken door er helder over te voelen en na te denken.
Het sterven
Het feitelijk moment van sterven is ook het moment waarop we de meest diepzinnige en heilzame innerlijke ervaringen kunnen hebben. Als we goed willen sterven en hopen op een vredige dood, moeten we zorgen voor vrede is ons hart.
Doel bij stervensbegeleiding
Bij het ondersteunen van een stervende is het voornaamste doel hem of haar gerust te stellen en comfortabel te maken. Zorgen voor een natuurlijke en veilige ruimte met liefdevolle aanwezigheid. Indien gewenst kan er in verbinding met elkaar worden gesproken over loslaten en zingeving. Ook hierbij kan meditatie, klank en muziek een verrijking zijn.
Tarieven
Donatiebasis